23-11-2008 The day I went and saw Sígur rós

En wat voor een dag!
Matthias, Thomas en ik hadden afgesproken dat we super vroeg gingen gaan zodat we helemaal vooraan zouden staan. Ik had het erg goed gepland, ik ging bus nr 15 nemen, een spel kaarten meenemen om de tijd te doden en een flesje water en een mandarijntje voor de kleine honger.
Het begon al goed, ik had mijn bus gemist, niet erg, ik was toch te vroeg, een bus later dus.
Gelukkig is de bushalte erg dicht en kon ik gewoon thuis wachten.

De bus kwam er aan en Freya er op. De ramen waren erg vuil en ik snoezelde me op de bank met mijn MP3 in mijn oren.

WHOEPS
Freya had haar stop gemist, was dat nu eens dikke pech.
maar het wordt erger :)

Er was geen stop meer van daar tot mosfelbær. Het boerengat van Reykjavik. vandaaruit neem je de bus naar Akranes. dat zegt jullie natuurlijk niet veel maar geloof me, een boerengat dus.

Dus kon ik niets anders doen dan blijven zitten en de rit uitzitten tot hij terug keerde.
Daar kwamen we aan, het einde van de rit, in the middle of nowhere.
ik dus naar voor en de busshauffeur alles mooi uitgelegd.
OK zegt hij, ik heb nu koffiepauze, ik vertrek binnen een half uur.
Daar is de bushalte en hij zette mij uit de bus en ging in een lekker warm kantoor een lekker warme koffie drinken. Ik daarentegen stond in een krot van een bushalte in de sneeuw te bevriezen.

Dus besloot ik maar te wandelen tot de volgende bushalte.
Ik belande tenslotte 5 haltes verder. Ik moet zeggen, de chauffeur keek toch wel even raar toen ik zoveel verder opdook :p
Nu ik wou dus in de bus stappen, sla ik mijn enkel wel nie over zeker.
AWE!

nu, ik moest en zou naar Sígus Rós gaan dus eindelijk kwam ik aan om 19u45.
net een kwartier te vroeg. Ik was dus 1u45 onderweg PHOEF

Ik had nog steeds erg veel pijn in mijn enkel maar ik baande me toch een weg naar voren waar alle ander afs-studenten stonden.
En toen begonnen ze te spelen, het was HEMELS.
Als Sígur rós beginnen te spelen, dat gaat recht naar je hart. echt zalig.

Maar na 1u30 had ik echt te veel pijn in mijn enkel en moest echt gaan zitten.

Dus Alice en ik naar achter. Gelukkig was de security guard erg vriendelijk en liet ons op de bank zitten waar je normaal moest voor betalen dus konden we toch nog alles zien.

Dit concert is echt een van de beste dat ik al gezien heb, echt ZALIG.











Toen het concert over was besefte ik hoeveel pijn ik wel had en hoe gezwollen mijn enkel wel niet zat. Ik dus mijn mama gebeld en gelukkig zag ik mijn zus, die ook op het concert was.
Zij en erikur hebben me helpen naar buiten strompelen en in de auto van mama geploft.

Dan recht van Sígus rós naar het ziekenhuis :(




En daar begon het ook goed. Ik moest in carentaine. :(
omdat ik de voorbije 6 maanden een opname had gehad in een ziekenhuis in het buitenland.
vrees voor MNSA.

wat dus wil zeggen, alles steril.
Dan van de sterille kamer, foto's gaan trekken.
gelukkig had ik niets gebroken maar ik heb we mijn ligamenten gescheurd

wat dus wil zeggen: KRUKKEN
dan van het ziekenhuis naar huis, gepijnstillerd en hop naar bed

en zzzzzzzsssslllaaaaaaaaaaaaappp

Ik had erg veel ongeluk maar man wat was ik blij dat ik sigur ros heb gezien :)
Het was machtig, vergeet ik nooit meer in mijn leven.

Geen opmerkingen: